یادداشت

هرگاه در وقت نوشتن اهنگی شروع به خواندن می‌کند، ناگهان نوشته‌ام، متن آهنگ را همراهی می‌کند. چرا به موسیقی علاقه دارم؟ حرف‌های مغز را خلاصه شده بیان می‌کند. فکر می‌کنم همین کافی است برای جواب این پرسش. باران می‌بارد. اینجا

آن روزها و این روزها وقتی به این عبارت نگاه دوختم، گذشته و حال در نظرم نمایان شد. احتمالا خیلی از شما هم همین نگاه را به آن روزها و این روزها داشته باشید. پس وجه تمایزی در دیدگاه من

دلیناز می‌نویسد: گاهی یک تکیه‌گاه می‌تواند دیوار باشد. گاهی یک درخت. گاهی شانه مادر یا دست پدر. گاهی حرف‌های یک خواهر، یک بردار. در مواقعی هم شنوندگی یک دوست. من همه آن‌ها را دارام. درخت را. دیوار را. مادر و

امروز 8 فروردین 1401ه! دوست نویسنده‌ای به سایت من ملحق شده. نوازش. قراره هر روز توی قسمتی از سایت از احساسات روزش و کارهایی که باید انجام بده بنویسه. شاید هم گاهی درد دل کنه، شاید غر بزنه، شاید هم

«یادگیری» کلمه سال 1401 من است. به این معناست که امسال تمام تلاشم را برای یادگرفتن خواهم گذاشت. یادگیری چند مورد برایم در اولویت است: زبانی که عاشق آن هستم. بالاخره می‌خواهم از طفره رفتن دست بکشم و قانون‌مند به

  گاهی خالی از هر فکر، خالی از هر احساسی می‌شوم. گاهی فقط یک گوشه می‌نشینم و به خودم فکر می‌کنم. به انچه که می‌خواهم باشم. به انچه که از ان فاصله دارم. به حرف‌هایی که باید بزنم. به جاهایی

تنهایی چه مزه‌ای دارد؟ تا حالا بهش فکر کردید؟ به نظر ترش است. نه، چون من زیاد ترشی دوست ندارم. به نظر شیرین است. اندازه یک کیک خامه‌ای بزرگ. بعد خوبی‌اش است که مجبور نیستی این کیک خامه‌ای بزرگ را

تجربه کردن مثل خوردن یک ساندویچ خوشمزه است. البته در کنار این خوشمزگی، گاهی وقت‌ها اتفاقاتی می‌افتد که انتظارش را نداری. مثلا، سس می‌ریزد روی لباست، یا یکی تو را می‌ترساند و ساندویچ از دستت روی زمین می‌افتد، یا شاید

چند وقتی است که اتاقم خاموش است. چراغ دارد. اما تاریک است. انگار که خالقی در ان وجود ندارد. خالق، خلق کننده. کسی که با ذهنش، با افکارش، با تجربیاتش چیزی را می‌سازد. خدا خالق است. پایین‌تر از خدا، نویسنده

حقیقت رو بخواهم بگویم این است که من عاشق تاثیرگذاری‌ام. تاثیر گذاشتن روی زندگی ادم‌های اطرافم را خیلی دوست دارم. احساس می‌کنم همین علاقه به تاثیرگذاری بود که پای من را به نویسندگی باز کرد. امشب تجربه‌ای داشتم که قلبم