یادداشت

نشسته بود کنج خانه، ناگهان دیوار مقابلش شکافت و آینه‌ای از آن زاده شد. مقابلش ایستاد. دختری در میان پیراهن نارنجی، در آغوش کتاب آبی غم صورتش را پوشانده بود. دستی از آینه بیرون آمد. دختر دستش را در دستان

ساکت نشسته بودم که خواهرم با پرتاب خودش در کنارم روی مبل بی‌مقدمه گفت: «می‌خواهی در مورد معنای زندگی بدانی؟». من که هنوز در شوک پرتاب چند امتیازی او روی مبل و لرزه‌ی زمین بودم با سوالش اخمانم را درهم

  با گام‌هایی آرام وارد اتاقم می‌شوم. منظره‌ي پیش رویم، لبخند مي‌زند. +7

سوار ماشین می­شوی. اولین کاری که می­کنی بلند کردن صدای ضبط  است. +8