بنظرم یکی از راه‌هایی که می‌توانیم به همراهمان یا اطرافیانمان اعتماد به نفس بدهیم این است که بگوییم “تو موفق می‌شی من مطمئنم”.
دیشب یک جمله خواندم که می‌گفت “دیگه نمی‌شه وقت دلداری به کسی بگیم بالاخره درست می‌شه غصه نخور”.
ولی به نظرم هنور می‌شود.
در ادامه‌ی سریالی که می‌دیدم؛ مادرم گفت: “می‌بینی قدرت هر جمله رو”.
و دقیقا احساس کردم. در این سریال شخصیت‌ها تلاش می‌کنند تا در گروه بهترین باشند و رستوران خود را بالا ببرند. رئیس این جمع پسری 29 ساله است که به خودش باور و اعتماد دارد و این باور و اعتماد در وجود تک تک اعضای گروه هم ریشه دوانده. او هیچ وقت شکست اطرافیانش را مسخره یا سرزنش نمی‌کند بلکه با حرف و دادن امید به این که ان‌ها موفق می‌شوند، ان‌ها را تشویق به ادامه راه می‌کند.
بحث من این است که ما می‌توانیم با یک جمله حال خراب یک نفر را خوب کنیم و دقیقا با همان یک جمله باعث شویم روز ان شخص خراب شود.
پس از امروز یاد بگیریم حتی اگر در اوج ناامیدی هستیم جملات مثبت را به حرف‌هایمان اضافه کنیم. جمله‌ای است که می‌گوید ” the world is made of glass” یا همان ضرب المثل خودمان که می‌گوید زمین گرده هر کار بکنی برمی‌گرده. یا امام علی(ع) می‌فرمایند: “هرچه برای خود می‌پسندی برای دیگران بپسند.” و امثال این‌‎‌ها.
پس بیایید تمرین کنیم جملاتی که از زبانمان جاری می‌شوند، باعث شوند روز یک نفر ساخته شود.
در ادامه باید بگم افرادی هستند که وقتی به ان‌ها جملات مثبت می‌گویید بیشتر جبهه می‌گیرند و سعی می‌کنند به ما ثابت کنند که شرایطشان بدتر از این حرفا است که با حرف‌های ما تو خوب شود. بنظرم به همان یک جمله بسنده کنیم و دیگر بحث نکنیم. همان یک جمله‌ای که گفتیم در ذهن ان شخص با تمام افکار منفی مبارزه می‌کند.
نظر شما چیه؟ تجربه کردید؟