این مهم نیست کسی تو رو دوست نداشته باشه یا تو رو درک نکنه. اینجوری تو بازنده نیستی. وقتی بازندهای که خودت هم خودت رو دوست نداشته باشی و خودت رو درک نکنی.
از زیباییهای نوشتن
باید به خودمان گوشزد کنیم که ما تنها و تنها مسئول احساسات و رفتار خودمان هستیم نه دیگران. شاید داستان از گوشزد فراتر رود و باید فریاد زد. ما با مسئولیتهایی که به دوش میکشیم تمام روح و روانمان را