کسب‌وکار یک انسان است. با این جمله می‌توانیم به نکات خوبی برسیم. فرض کنید صاحب یک کسب‌وکار هستید، چه احساسی درون شما شکل گرفت؟ احتمالا مالکیت، همچون فرزندی که به این دنیا دعوتش کرده‌اید. برایش اسم گذاشته‌اید. سرمایه گذاشته‌اید. بعضی

راوی هر کسب‌وکار یک راوی دارد. راوی مسئولیت سنگینی به دوش می‌کشد. این راوی باید از نقطه صفر تا نقطه صد کسب‌وکار را به یاد داشته باشد. او باید تک تک فرایندهای کاری را از نزدیک دیده و لمس کرده

مسیر عشق حقیقی هرگز بی‌دردسر نبود. -شکسپیر، رویای نیمه شب بیان نخست ایده کسب‌وکار را در سر می‌پرورانیم. و در فکر راه‌اندازی‌اش فرو می‌رویم. البته که ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود. چه اتفاقاتی قرار است بیفتد؟ گفتن اما در

بیان نخست داستان‌ کسب‌وکارها  اغلب منحصر به فرد است؛ زیرا افراد هستند که یک کسب‌وکار را شکل می‌دهند، این واضح است؟ اجازه دهید از همان جمله کلیشه‌ای برای جا افتادن این مطلب استفاده کنم. به اندازه هر انسان اثر انگشت

تا به حال به فکر راه‌اندازی کسب‌وکار برای خودتان افتاده‌اید؟ کسب‌وکاری را راه‌اندازی کنم؟ ممکن است این سوال بارها و بارها در ذهنمان شکل گرفته باشد. کسب‌اما آیا به آن توجه کرده‌ایم؟ یا نه، بی‌توجه به این پرسش مسیر زندگی

یک تصور برای مشاور کسب‌وکار بیایم باهم تصور کنیم که داخل یک کارگاه نجاری هستیم. این کارگاه از یک جهت می‌تواند ذهن‌مان هم باشد. حالا کمی جلوتر باهم به این درک می‌رسیم که چرا؟ این کارگاه آشفته است. چرا؟ چون

یک کسب‌وکار را در نظر بگیرید که در شرایطی پیش‌بینی نشده قرار گرفته است. این شرایط می‌تواند، آمدن ویروس همه‌گیر کرونا باشد. این اتفاقی غیرقابل پیش‌بینی و ناشناخته بود و یک دفعه آمد و با سونامی‌اش بسیاری از کسب‌وکارها را

مقدمه فرض کنید که در یک مهمانی خانوادگی جمع شده‌اید و با اعضای خانواده گرم صحبت و بگو بخندید، بعد از مدت‌ها از اینکه خانواده را می‌بینید خوشحال هستید. هنگام شام  شما را صدا می‌کنند درحالی که با خیالی مطمئن