ریحانه تقی‌زاده

نشسته بود کنج خانه، ناگهان دیوار مقابلش شکافت و آینه‌ای از آن زاده شد. مقابلش ایستاد. دختری در میان پیراهن نارنجی، در آغوش کتاب آبی غم صورتش را پوشانده بود.…

امروز بی­‌تاب بودم. بی­‌تاب اینکه بنویسم. اما چیزی نبود که بنویسم. مسخره است،نه. ولی وقتی چند روزی دستت به نوشتن نمی‌­رود انگار فراوش می‌­کنی حتی چطور باید قلم را در…

یک سرپناه دید. شروع کرد به دویدن به سمتش، تقریبا خیس شده بود.

چهارده سال داشتم. از تهران به یکی از محله‌های اطراف کرج اسباب‌کشی کردیم.

ساکت نشسته بودم که خواهرم با پرتاب خودش در کنارم روی مبل بی‌مقدمه گفت: «می‌خواهی در مورد معنای زندگی بدانی؟». من که هنوز در شوک پرتاب چند امتیازی او روی…

بازم هم روزی دیگر، کنار حوض نشستم و شلوارم را تا زانو تا کردم پایم را داخل حوض فیروزه­ای گذاشتم. صدای جیغ جیغ بچه­‌ها از دالان­‌های خونه اقاجون رو می­‌شنیدم.

  با گام‌هایی آرام وارد اتاقم می‌شوم. منظره‌ي پیش رویم، لبخند مي‌زند.

سوار ماشین می­شوی. اولین کاری که می­کنی بلند کردن صدای ضبط  است.

یک شب معمولی در خیابان پائو شمارِ بیست­‌وپنجِ اروگوئه. آسمان چراغش را روشن کرده بود و زمین جای قدم­‌های آدم‌­ها نگینی می­‌کاشد. در رستوران جک آلن معروف چه خبر بود؟