نمی‌دانم. شاید هم می‌دانم و مغزم خودش را زده به نداستن. هرچه هست، خوب نیست. اینکه احساس می‌کنم قلمم خشک شده است. به تازگی کتاب‌ها را درسته می‌بلعم. منابع الهام‌بخش نویسنده دوتا است. خیابان‌ها و مردم. کتاب‌ها. فعلا به بلعیدن

یک شب معمولی در خیابان پائو شمارِ بیست­‌وپنجِ اروگوئه. آسمان چراغش را روشن کرده بود و زمین جای قدم­‌های آدم‌­ها نگینی می­‌کاشد. در رستوران جک آلن معروف چه خبر بود؟