اصالت به معنای وارستگی، نجابت، ریشه داری برابر ان در پارسی نیک نژادی است.

طی جستجو در گوگل بر معنای اصالت به چند مورد برخورد کردم که با شما نیز به اشتراک می‌گذارم.
در سایت:
اصالت داشتن به چه معناست؟

اصالت را به این شکل بیان کرده است که اصالت داشتن به معنی زندگی مطابق با ارزش‌ها و اهداف خود و نه مطابق با ارزش‌ها و اهداف دیگران است.
به زبان ساده‌تر، اصالت یعنی پایبند بودن به شخصیت، ارزش‌ها و روح خود و در عین حال بی‌توجهی به فشارهای تحمیلی. وقتی اصالت دارید یعنی با خودتان و دیگران صادق هستید و مسئولیت اشتباهات‌تان را می‌پذیرید. ارزش‌ها، آرمان‌ها و اعمال‌تان با هم تناسب دارند. در نتیجه، به عنوان فردی حقیقی و اصیل شناخته می‌شوید و دوست دارید تا پیامدهای پایبند بودن به آنچه که فکر می‌کنید درست است را بپذیرید.
در سایت:
اصيل كيست؟ اصالت چيست؟
انسان اصيل در اين تعبير، فرقي نمي‎‌كند سياه باشد يا سفيد، فقير باشد يا غني، تحصيلكرده باشد يا بي‎سواد، فردي است كه در هياهوي همگان گم نمي‌شود و تلاش مي‎‌كند بار مسئوليت زندگي خودش را خودش به عهده بگيرد…
اين تعبير اخير از اصيل و اصالت، در بدو امر بسيار جذاب و فريبنده به نظر مي‌آيد و ممكن است به اين معنا همه دوست داشته باشند، اصيل باشند. اما اين تعبير هم دست‌كم سه اشكال دارد، اول اينكه شائبه (دقت كنيم كه مي‎نويسم شائبه) ذات‎گرايي را به همراه دارد، دوم اينكه تعريف «خود» با مشكلات فراواني همراه است، يعني چگونه مي‎توان معياري مشخص كرد و گفت، يك نفر واقعا خودش است يا نقش بازي مي‎كند يا غیره، و سوم اينكه متفكري كه بيش از همه از اين تعبير از اصالت سخن گفته، يعني هايدگر، در عمل گرايش‌‎هاي نخبه‎‌گرا و نژادي نيز داشت…

نقطه نطرات مشترکی میان هر دو تعریف وجود دارد که به راستی معنای حقیقی اصالت است.
به نظر من انسانی که اصیل باشد طعم و معنای زندگی را خواهد چشید. چرا که نباید از خودش بزند، در مواقعی که باید مهربانی به خرج دهد، آن را دریغ نمی‌کند؛ در مواقعی که نیاز باشد با جدیت برخورد می‌کند.
بنظرم انسان اصیل موقعیت شناس خوبی است که خودش را محدود نمی کند. واکنشی که با احترام باشد از خود نشان می‌دهد بدون انکه خود بودنش زیر سوال برود.

تعریف شما از اصالت چیست؟